تخریب دیوار دوره هخامنشی درگلپایگان
شهرداری گلپایگان دیوار دوره هخامنشی را تخریب کرد
بخشی از دیوار باقی مانده از باروی گلپایگان که مربوط به دوره هخامنشی بود، بدون استعلام از نمایندگی میراث فرهنگی گلپایگان تخریب شد.
در برخی جاها این دیوار دو تا سه متر قطر و ۷ تا ۱۰ متر ارتفاع داشته است. همچنین دو روایت برای تاریخ هخامنشی و ساسانی برای بارو وجود دارد.
این دیوار در میان ساختمان‌های نوساز قرار داشته و شهرداری با استشهاد محلی و بدون استعلام از نمایندگی میراث فرهنگی آن را تخریب کرد.
باروی گلپایگان در فهرست میراث ملی ثبت نشده بود. حالا با تخریب بخش باقی مانده از این بارو، دیگر اثری از این بنای تاریخی در شهر نیست.
گلپایگان با وجود صد هزار نفر جمعیت هنوز اداره میراث فرهنگی ندارد و رسیدگی به آثار تاریخی آن را نمایندگی میراث فرهنگی پیگیری می‌کند. این شهر بناهای تاریخی زیادی دارد اما حدود ۱۶۰ بنای آن ارزشمند شناخته شده اند. همچنین ۳۰ بنا از این تعداد ثبت ملی شده اند.
نقل از: سایت نو اندیش
دیوار باروی گلپایگان را باید بنایی در امتداد شاخه ای از راه شاهی هخامنشی دانست (نخستین راه بین المللی در جهان، راه ابریشم) دژپارت شاخه ای دیگر از راه شاهی است که با درایت شگفت انگیز پادشاهان هخامنشی خوزستان را به فلات مرکزی ایران متصل می کرد و در مسیر خود از استان های خوزستان چهارمحال بختیاری می گذرد، گاه از دل صخره های سنگی و‌گردنه های هولناک چون خدآفرین و گاه از سرشاخه های خروشنده زاگرس و پل شالو و گاه در دل فلات مرکزی ایران و سوارانی که به گفته تاریخ نگاران غربی هیچ جنبنده ای به تندی و تیزی آنان نیست سوارانی و چاپار هایی که خبرها نامه ها و فرمان های شاهنشاهی ایران را به سراسر جهان می رساندند، در این مسیر برج و بارو و میهمان سراهایی برای ایستادن و استراحت در نظر گرفته شده بود.
نمونه ای بی مانند از بلوغ نیاکان ما که در روزگار دیرین دریافته بودند گسترش جاده سازی در ایران ، یکی از مهمترین عوامل توسعه و امنیت کشور است.
روزانه زیر آوار هزاران بلا که از سوی این حکومت بر سر این کشور می بارد، مرگ خاموش آثار ملی و تاریخ ایران قصه پر غصه دیگری است.
شاهنشاهی هخامنشی یا هخامنشیان
شاهنشاهی هخامنشی یا هخامنشیان (همچنین به نام امپراطوری ایران نیز شناخته می‌شوند) یکی از قدرتمندترین و بزرگترین امپراطوری‌های باستانی در جهان بود. آنها در دوره‌ای از تاریخ ایران (با نام ایران باستان شناخته می‌شود) حکومت کرده‌اند. این شاهنشاهی از سال ۵۳۰ پیش از میلاد تا سال ۳۳۷ پیش از میلاد در ایران و سرزمین‌های مجاور حاکمیت داشت.
شاهان هخامنشی از خانواده هخامنشی بودند و زمانی که کورش بزرگ (کورش دوم) پادشاهی ماده‌ها را فتح کرد و ایرانیان را از سلطهٔ مادیها آزاد کرد، خانواده هخامنشی به قدرت رسید. داریوش بزرگ، یکی از مشهورترین پادشاهان هخامنشی بود و در طول حکومتش، امپراطوری هخامنشی به شکوفایی خود رسید و بزرگترین مرحله رشد و توسعه را تجربه کرد.
شاهنشاهی هخامنشی به لحاظ ساختار سیاسی و اداری، کارآمدی نظام اقتصادی و نیرومندی نظام نظامی مشهور بود. آنها از نظام امپراطوری برخوردار بودند و منابع زیادی را در اختیار داشتند.
شاهنشاهی هخامنشی نخستین و تنها حکومتی بود که همه جهان را برای بیش از دو سده یکپارچه کرد. امپراتوری ایران در اوج گستره خود در سال ۴۸۰ پیش از میلاد هشت میلیون کیلومتر مربع (برخی آن را پنج و نیم میلیون کیلومتر مربع می‌دانند از دره سند در هند تا رود نیل در مصر و ناحیه بنغازی در لیبی امروزی و از رود دانوب در اروپا تا آسیای مرکزی وسعت داشت که آن را تبدیل به وسیع‌ترین امپراتوری باستانی تاریخ جهان کرد.
تخریب دیوار دوره هخامنشی درگلپایگان
