کشف اسکلت ۳۲۰۰ ساله زن در بابل-ایران

در بابل ایران، باستان‌شناسان موفق به کشف اسکلت زنی شدند که قدمت آن حدود ۳۲۰۰ سال تخمین زده شده است. این اسکلت متعلق به دوره آهن است و کشف آن اطلاعات ارزشمندی درباره زندگی، آداب و رسوم، و شرایط اجتماعی و بهداشتی مردم آن زمان ارائه می‌دهد.

برخی نکات مهم درباره این کشف:

  • محل کشف: محوطه باستانی بابل در استان فارس یا خوزستان (بسته به محل دقیق اشاره شده در منابع).
  • قدمت: حدود ۳۲۰۰ سال پیش، متعلق به اواخر دوره دوم یا سوم عصر آهن (تقریباً ۱۲۰۰ تا ۱۰۰۰ پیش از میلاد).
  • وضعیت اسکلت: اسکلت به صورت نسبتاً سالم کشف شده که امکان بررسی‌های انسان‌شناسی و دی‌ان‌ای را فراهم می‌کند.
  • اهمیت: این کشف می‌تواند به شناخت بهتر ساختار اجتماعی، نوع تغذیه، بیماری‌ها و حتی آداب خاکسپاری مردم آن دوران کمک کند.

:محل دقیق کشف

این اسکلت در روستای کامیکلا از توابع بخش بندپی غربی شهرستان بابل، استان مازندران، کشف شده است. این منطقه در شمال ایران قرار دارد و پیش‌تر نیز آثار باستانی متعددی از دوران‌های مختلف در مازندران یافت شده بود.

۲. قدمت و ویژگی‌ها

  • قدمت: حدود ۳۲۰۰ سال (مربوط به عصر آهن)
  • ویژگی اسکلت
  • متعلق به یک زن
  • سن تقریبی بین ۲۵ تا ۳۵ سال
  • اسکلت به صورت خوابیده به پهلو در خاک قرار داشته و وضعیت حفاظت آن نسبتاً خوب گزارش شده است.

۳. آثار همراه

در کنار اسکلت، اشیایی مانند سفالینه‌های دوره آهن و ابزارهای کوچک فلزی و سنگی کشف شده‌اند که برای پژوهشگران از نظر شناخت سبک زندگی و فرهنگ آن زمان اهمیت دارد.

۴. اهمیت این کشف

  • نشان‌دهنده قدمت سکونت در شمال ایران: این کشف ثابت می‌کند که مناطق شمالی ایران از سه هزار سال پیش دارای فرهنگ، تمدن و جوامع انسانی بوده‌اند.
  • تحقیقات انسان‌شناسی: بررسی استخوان‌ها و دندان‌ها می‌تواند اطلاعاتی درباره تغذیه، بیماری‌ها و شرایط زندگی زنان آن دوره ارائه دهد.
  • آشنایی با آیین‌های تدفین: نحوه دفن و اشیای قرار داده‌شده کنار اسکلت نشانه‌هایی از باورها و سنت‌های مردم منطقه در عصر آهن است.

۵. اهمیت باستان‌شناسی منطقه مازندران

تا پیش از این، بیشتر مطالعات باستانی مربوط به عصر آهن در غرب ایران (مثل لرستان) یا غرب سواحل دریای خزر انجام شده بود. کشفیات جدید در بابل (مازندران) نشان می‌دهد که شمال ایران نیز یکی از مراکز مهم فرهنگی و تمدنی عصر آهن بوده است.

۶. برنامه‌های پژوهشی آینده

  • انجام آزمایش‌های تخصصی روی اسکلت برای تعیین دقیق‌تر سن، بیماری‌ها و ویژگی‌های ژنتیکی
  • مطالعه سفالینه‌ها و ابزارهای یافت‌شده برای بازسازی سبک زندگی آن دوران
  • مستندسازی کشفیات جهت ثبت ملی و معرفی بهتر تاریخ منطقه