هفت سین ریشه دار ایرانی
هفت سین به باور زرتشتیان بایستی از داده‌های گیاهی باشد و از گیاهان گرفته شده باشد. نام آن باید برگرفته از فرهنگ و گویش پارسی باشد. همچنین خوراکی نیز باشد و از واژه‌های ترکیبی نباشد. بنابراین بیشتر زرتشتیان بر خوان نوروزی خویش سیب، سبزه، سنجد، سماغ، سمنو، سرکه و سیر را برمی‌گزینند.
در زبان فارسی هیچ خوراکی دیگری که با سین شروع شود وجود ندارد. بنابراین سنبل یا سکه که ریشه فارسی هم ندارند جزو هفت سین نیست و برای زیبایی یا نماد ثروت در سفره میگذارند.
همچنین:
در باور نیاکان ایرانیان، انسان در نوروز آفریده شده است و بهار فصل زایش و رویش است. بنابراین هرآنچه که نماد و نشان‌دهنده عشق، باروری و زایش، نعمت، برکت و شادی است بر سفره نوروزی زرتشتیان دیده می‌شود:
رنگ سبز سفره نوروزی: نماد تازه شدن زندگی در آغاز فصل بهار
شمعدان یا لاله روشن: نماد فروغ اهورایی و یادآور پویایی روشنایی دل
آئینه و گلابدان: آینه نماد روشنایی و گلاب گسترش دهنده بوی خوش و وسیله شادباش‌گویی میزبان به مهمانان
کله قند سبز: نشان سبزبختی و شیرین‌کامی در سال پیش رو
انار: نماد دانه‌های بی‌شمار و نعمت فراوان که چرخش آن در کاسه آب و آویشن نشان از گردش روزگار
تخم مرغ رنگین: نشان باروری و رنگی بودن آن نشان از رنگارنگی لحظه‌های زندگی
نان پنیر و سبزی: نشان برکت، روزی و خوراک پیشکشی خداوند
نخ سبز و سوزن: نشان از پیوستگی مهر و پیوند دوستی
شیرینی و نقل: نماد شیرین کامی و نشانی از برکت شادی خوشبختی و تندرستی درسال نو
منبع : اسناد آتشکده زرتشتیان یزد
هفت سین ریشه دار ایرانی
