گربه شنی و انقراض

خراسان جنوبی مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی گفت: تخریب زیستگاه گربه شنی باعث رفتن جمعیت این حیوان به سمت انقراض شده است.

گربه شنی با نام علمی Felis chaus گربه‌سانی کوچک است که در مناطق کویری و صحرا زندگی می‌کند. این گربه خود را با مناطق فوق‌العاده خشک و تپه‌های شنی تطابق داده است. گربه شنی شب‌گرد است و روزها در یک سوراخ کم عمق استراحت می‌کند.

اسدالله حاتمی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: گربه شنی کوچک‌ترین گربه سان وحشی استان است که در معرض خطر انقراض قرار دارد و حضور این گربه برای اولین بار در سال ۸۸ در بیابان و شنزارهای کویر همت آباد واقع در منطقه حفاظت شده پترگان ثبت شد.

جثه گربه شنی از گربه خانگی کوچک‌تر است. سر پهن، گوش‌ها بزرگ و پهن و با فاصله به نسبت زیاد از هم قرار دارند. دست و پا کوتاه است. برخلاف سایر گربه‌ها کف دست‌ها و پاها موهای بلند قهوه‌ای یا سیاهی دارند که پینه‌ها را می‌پوشاند. موها نرم و متراکم، رنگ موهای پشت، زرد شنی گاهی با نوارها و خال‌های نسبتاً تیره، پایین بدن سفید است. یک نوار گندمگون متمایل به قرمز از گوشه چشم‌ها به سمت گونه‌ها مشاهده می‌شوند. معمولاً در قسمت انتهای دم 2 تا 3 حلقه وجود دارد. انتهای دم نیز اغلب سیاه‌رنگ است.

وی افزود: جفت‌گیری در اواسط زمستان صورت می‌گیرد و احتمالاً دوبار در سال تولید مثل می‌کند. بعد از حدود ۶۳ روز دو تا چهار بچه کور می‌زاید. چشم‌های نوزادان بعد از دو هفته باز می‌شوند. گربه شنی یکی از جانوران کمیاب ایران است و به سختی می‌توان آن را

 گربه شنی و انقراض

تخریب زیستگاه گربه شنی باعث رفتن جمعیت این حیوان به سمت انقراض شده است.

مشاهده کرد.

حاتمی ادامه داد: مهم‌ترین عامل کاهش جمعیت گربه شنی تخریب و نابودی زیستگاه این حیوان است.

وی یادآور شد: به دلیل زیستگاه و عادات و رفتار گربه شنی، تعداد این گونه خاص در استان مشخص نیست و این گونه تاکنون در مناطق حفاظت شده پترگان در شهرستان زیرکوه، مظفری (شهرستان‌های فردوس و بشرویه)، شاسکوه (شهرستان‌های زیرکوه و قاین) و پناهگاه‌های حیات وحش نایبندان (شهرستان طبس) و رباط شور (شهرستان بشرویه) مشاهده شده است.

ویژگی‌های ظاهری گونه گربه شنی

طول سر و بدن 39 تا 57 سانتی‌متر، طول دم 28 تا 35 سانتی‌متر، ارتفاع بدن 24 تا 30 سانتی‌متر و وزن 1.3 تا 3.4 کیلوگرم است. نر و ماده هم‌شکل هستند. رنگ بدن خاکی تا خاکستری زرد بوده که در پشت بدن تيره‌تر و شکم سفيد است. 2 تا 3 حلقه سياه‌رنگ روی دم وجود دارد و غالبا انتهای دم به رنگ سیاه ختم می‌شود. یک نوار خرمایی رنگ از گوشه چشم‌ها تا گونه امتداد دارد. به دليل رشد موهای بلند و متراکم در ميان انگشتان، بین گربه‌سانان آسيا متمايز است. اين موها در برابر دمای بالای بیابان به شکل عایق عمل می‌کند. همچنین وزن بدن جانور را پخش کرده و موجب سهولت حرکت آن روی ماسه‌های بیابانی می‌شود. گوش‌های بزرگ در دو طرف سر با فاصله قابل توجه، قدرت شنوايی قوی برای يافتن طعمه‌های معدود، حتی در زيرزمين را به حیوان می‌بخشد. روش راه رفتن منحصربه‌فرد است، چنانچه حين حرکت شکمش تقريبا به زمين چسبيده و گاهی نيز در همین حالت جهش می‌کند.

تغذیه:

پستانداران کوچک ومتوسط، پرندگان، خزندگان و حشرات

گربه شنی و انقراض

عکسها: بابک بابک موسوی، پیام سازش، فلات ایران در اینستاگرام و سایت لست سکند

اطلاعات بیشتر در سایت: طبیعت ایران

ارسال مقاله
نیازندیهای ایرانیان اتریش