کشف ۱۲۰ لاشه حیوان طاعون‌زده در استان البرز
مجید درگی، مدیرکل اداره حفاظت محیط زیست استان البرز، اعلام کرد که طی کمتر از یک ماه گذشته، حدود ۱۲۰ لاشه حیوان مرده بر اثر طاعون نشخوارکنندگان کوچک در این استان کشف شده است.
آقای درگی روز سه‌شنبه، هشتم شهریور، به ایلنا گفت اولین لاشه ناشی از بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک ۱۲ مردادماه مشاهده شد و تعدادشان در عرض ۲۳ روز به حدود ۱۲۰ لاشه رسید.
او کانون این بیماری را منطقه‌ای به نام بالاطالقان و پایین طالقان اعلام کرد که بین سه تا چهار روستا را در برمی‌گیرد.
این مقام محیط زیستی ادامه داد که سیل اخیر در طالقان دلیل اصلی افزایش شیوع این بیماری در میان حیوانات منطقه بوده و «اگر سیل نبود تلفات ما شاید به یک‌سوم این عدد می‌رسید».
درگی با اعلام این که بیش از ۷۰ درصد تلفات طاعون نشخوارکنندگان کوچک بزغاله‌هایی بودند که امسال به دنیا آمده بودند، افزود: «سیل این حیوانات را از مادر خود دور کرد و به دلیل عدم توانایی ماندن در طبیعت در این سنین موجبات مرگ آنها را فراهم کرد.»
به گفته مدیرکل اداره حفاظت محیط زیست استان البرز، با گذشت حدود یک ماه از سیل طالقان، همچنان آبشخورهای حیات وحش در این منطقه «گل‌آلود و بعضا حاوی مواد معدنی ناسالم است که این موضوع نیز می‌تواند از جمله دلایل بالا بودن تلفات باشد».
او همچنین کم‌آبی و خشکسالی را عامل تضعیف سیستم ایمنی و بیماری، سقط جنین و نازایی و تک‌قلوزایی بسیار زیاد حیوانات اعلام کرد.
بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک که بین حیوانات اهلی و وحشی مشترک است، در سال‌های گذشته، تلفات گسترده‌ای را در نقاط مختلف ایران از جمله استان‌های مرکزی، البرز، قزوین، زنجان و خراسان شمالی بر جای گذاشته است.
طاعون نشخوارکنندگان کوچک قابل سرایت به انسان نیست، اما انسان‌ها را درگیر می‌کند و در ازای چرای بی‌رویه و بی‌اجازه در مراتع آلوده، دام‌هایشان را از آنها می‌گیرد.
کشف ۱۲۰ لاشه حیوان طاعون‌زده در استان البرز
مدیرکل محیط زیست استان البرز یادآور شد: نکته دیگر اینکه امسال بیش از ۷۰ درصد تلفات طاعون نشخوارکنندگان کوچک بزغاله‌هایی هستند که امسال به دنیا آمده‌اند. یکی از دلایل این موضوع هم همان سیلی است که در شهرستان طالقان رخ داد و این حیوانات را از مادر خود دور کرد و به دلیل‌عدم توانایی ماندن در طبیعیت در این سنین موجبات مرگ آنها را فراهم کرد.
درگی یادآور شد: الان حدود یک ماه از سیل طالقان می‌گذرد اما همچنان آبشخورهای حیات وحش در این منطقه گل‌آلود و بعضا حاوی مواد معدنی ناسالم است که این موضوع نیز می‌تواند از جمله دلایل بالا بودن تلفات باشد.
وی با بیان اینکه هر عامل استرس‌زایی می‌تواند بر بیمار شدن حیات وحش تأثیر بگذارد، یادآور شد: کم‌آبی و خشکسالی هم می‌تواند در بیمار شدن حیات وحش تأثیر داشته باشد. کم آبی می‌تواند در زایش و سلامتی آنها موثر است. در سال‌های خشکسالی احتمال تضعیف سیستم ایمنی و بیماری، سقط جنین و نازایی و تک قلوزایی بسیار زیاد خواهد شد.
وی یادآور شد: تغذیه حیوانات گوشتخوار از این لاشه‌ها خطری را در پی ندارد. ویروس طاعون نشخوار کنندگان کوچک ویروسی است که قدرت انتقال به انسان، حیوانات گوشتخوار و پرندگان را ندارد و از طرف دیگر ویروس بسیار ضعیفی بوده که حداکثر ۷۲ ساعت در لاشه حیوانات زنده خواهد ماند. به همین دلیل بسیاری از کشورها در پروتکل‌های خود دخالت انسانی و امحای لاشه را رد می‌کنند. با این حال به دلیل اینکه زیستگاه‌های این حیوانات بعضا نزدیک روستاها هستند و از منظر انسانی حضور لاشه‌های حیوانات جالب نیست ما در پروتکل‌های خود جمع‌آوری این لاشه‌ها را داریم.
درگی بیان کرد: اگر سیل نبود تلفات ما شاید به یک سوم این عدد می‌رسید اما شروع بیماری همیشه از گله‌های گوسفند غیر واکسینه‌ای است که در منطقه حضور دارند. پروتکل‌های سازمان دامپزشکی برای ایمن کردن گله‌های گوسفند اهلی، واکسینه کردن ۷۵ درصد آن گله کفایت می‌کند. این واکسیناسیون می‌تواند در صورت بروز بیماری، گله‌های دام اهلی را محافظت کند اما مشکل ما ۲۵ درصد دام واکسینه نشده است که می‌تواند بیماری را به حیات وحش منتقل کند. در واقع این تعداد دام غیر واکسینه شاید تأثیر چندانی بر دام‌های اهلی و گله‌های اصلی نگذارند اما برای حیات وحش بسیار خطرناک هستند بر همین اساس در خواست ما از سازمان دامپزشکی این است که در زیستگاه‌های مشترک حیات وحش و گوسفندان اهلی پروتکل‌های خود را اصلاح کرده و به سوی واکسیناسیون ۱۰۰درصد دام اهلی بروند و از آن سو همکاران ما در سازمان منابع طبیعی نیز اجازه ورود دام‌های غیر واکسینه را نیز بدهند.
ایلنا
